Aktualności

W ostatnim dniu naszych półkolonii odwiedziliśmy Pałac Marianny Orańskiej w Kamienicu Ząbkowickim. Coś niesamowitego!! Zachęcamy do zwiedzania i do obejrzenia fotorelacji z naszej wycieczki:)

 

Historia pałacu

1838 – Marianna Orańska, królewna niderlandzka, córka króla Niderlandów Wilhelma I Orańskiego i jego pierwszej żony – Fryderyki Luizy Pruskiej, po raz pierwszy odwiedza Kamieniec Ząbkowicki, który dziedziczy w spadku po swej matce. Po podjęciu decyzji wybudowania na jego terenie letniej rezydencji, jeszcze tego samego roku architekt Karl Friedrich Schinkel przygotowuje dla królewny pierwszy projekt pałacu. Budowniczy angażuje także do pomocy młodego, zdolnego Ferdynanda Martiusa, którego praca przy budowie pałacu pochłania całkowicie. 1838 – Marianna Orańska, królewna niderlandzka, córka króla Niderlandów Wilhelma I Orańskiego i jego pierwszej żony – Fryderyki Luizy Pruskiej, po raz pierwszy odwiedza Kamieniec Ząbkowicki, który dziedziczy w spadku po swej matce. Po podjęciu decyzji wybudowania na jego terenie letniej rezydencji, jeszcze tego samego roku architekt Karl Friedrich Schinkel przygotowuje dla królewny pierwszy projekt pałacu. Budowniczy angażuje także do pomocy młodego, zdolnego Ferdynanda Martiusa, którego praca przy budowie pałacu pochłania całkowicie.
1839 – Wiosną tego roku rozpoczyna się wznoszenie budowli. Pracami kierował Ferdynand Martius, Karl Schinkel nadzorował je z Berlina. Jesienią gotowe są mury parteru, wszystkie filary i kolumny w komnatach oraz kawałek muru otaczającego budowlę.
1848 – Budowa pałacu zostaje wstrzymana wskutek rozwodu Marianny z Albrechtem. W związku z tym, że rozwód został przeprowadzony w atmosferze skandalu, jakim był romans Marianny z masztalerzem Johannem von Rossumem, zabroniono jej przebywać na terenie Prus przez czas dłuższy niż 24 godziny, z obowiązkowym meldunkiem na posterunku policji przy każdym wjeździe i wyjeździe. Nałożono na nią również karę infamii.
1853 – Marianna odwiedza Kamieniec i zarządza wznowienie prac. Przekazuje pałac swojemu synowi Fryderykowi Wilhelmowi Albrechtowi. Sama zakupuje posiadłość w Bilej Vodzie, oddalonej od Kamieńca o 12 kilometrów, aby mogła jak najczęściej odwiedzać pałac i nadzorować prace.
1857 – Budowa czwartego piętra zostaje ukończona i pierwsi mieszkańcy wprowadzają się do pałacu. Z tej okazji wydany zostaje wielki bal, a Ferdynand Martius zostaje specjalnie uhonorowany przez Mariannę.
8 maja 1872 roku zostaje odsłonięta figura bogini zwycięstwa - Nike na wzgórzu za grotą. Fakt ten oznacza oficjalne zakończenie budowy pałacu po prawie 33 latach. Całkowity koszt budowy kompleksu pałacowo - parkowego wynosi 971 692 talary. Jest to równowartość trzech ton złota.
1883 – Marianna Orańska umiera. Zostaje zapamiętana jako jedna z najbardziej niekonwencjonalnych dam XIX wieku, która przerosła swoją epokę.
1945 – Potomkowie Marianny, którzy rezydują w pałacu ewakuują się z terenu Kamieńca z powodu nadciągającej Armii Czerwonej. Z pałacu zostają przez nią wywiezione liczne dobra, wyposażenie pomieszczeń oraz dzieła sztuki. Rok później obiekt trawi pożar i rezydencja staje się ruiną. Marmurowe podłogi oraz kolumny zostają wywiezione, aby wspomóc odbudowę stolicy po powstaniu. W latach pięćdziesiątych postępuje dewastacja pałacu.
1986 – Obiekt zostaje wydzierżawiony na 40 lat.
2012 – Po wygaśnięciu umowy dzierżawy pałac powraca pod bezpośredni zarząd właściciela, tj. Gminy Kamieniec Ząbkowicki. Ogólny stan kompleksu był katastrofalny.
2013 – Po przeprowadzeniu intensywnych działań remontowo-odtworzeniowych i zabezpieczających przez właściciela obiektu, pałac został udostępniony do zwiedzania dla turystów.

informacje zaczerpnięte ze strony:
http://palacmarianny.com.pl/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=10&Itemid=112

Twierdza Srebrna Góra, czyli zdobądź niezdobytą!

Jest obiektem unikatowym w skali całej Europy. I to nie tylko dlatego, że jest największą górską fortyfikacją na Starym Kontynencie. Twierdza Srebrna Góra to ciekawa, wielowątkowa historia sięgająca XVIII wieku, ale i II wojny światowej, to niesamowite górskie widoki, to miejsce, w którym całe rodziny mogą spędzić wyjątkowo czas. Zapraszamy do tego odkrycia tego wyjątkowego miejsca, którego jeszcze nikt w historii nie zdobył…

W chwili swojego powstawania (1765-1777) należała do najnowocześniejszych tego typu fortyfikacji w całej Europie.
Dziś, odwiedzając Twierdzę wchodzimy do „żywego muzeum”, w którym nie ma mowy nawet o chwili nudy. Trasa zwiedzania bowiem wiedzie bomboopornymi wnętrzami budowli ostatniej obrony – DONJONU. W jego kolejnych salach poznajemy tajniki sposobu obrony fortecy, użycia artylerii i broni czarnoprochowej. W odtworzonej izbie żołnierskiej, kuchni i studni (60 m) z największym kunsztem wodnym w Europie przekonujemy się o trudach codziennego życia w Twierdzy. Po przejściu podziemnej trasy stajemy natomiast w najgłębszej suchej fosie – wysokiej na niemal 10 pięter (do dziś dziwimy się jak ponad 250 lat temu udało się coś takiego wybudować!). W lazarecie przekonamy się z kolei jak duża jest cała Twierdza i dlaczego tworzy samowystarczalne „podziemne miasto”…
Całą tę historię poznawaliśmy z panią przewodnik przebraną w historyczny mundur żołnierza garnizonu Twierdzy. Zwieńczeniem zwiedzania był natomiast wystrzał z pistoletu skałkowego.
informacje zaczerpnięto ze strony: https://dolnyslask.travel/twierdza-srebrna-gora/

POLECAMY!!!!! :) zapraszamy wkrótce na naszym Facebooku pojawia się również filmiki z tej wycieczki :)
 

W trzecim dniu naszych półkolonii zwiedziliśmy ogród zoologiczny w Opolu. Było SUPER :) Polecamy i zachęcamy do obejrzenia fotorelacji z tej wycieczki :)

HISTORIA ZOO W OPOLU
 

Ogród Zoologiczny Opole powstał w latach 30-tych XX wieku na terenie parku położonego na Wyspie Bolko, którego prywatny fragment zajmujący około 1 ha został przekształcony w zwierzyniec. W 1936 roku, ze względu na ogromną popularność tego miejsca, ówczesne władze miejskie udostępniły ZOO publiczności, jednocześnie opłacając jego utrzymanie. W czasie II Wojny Światowej zwierzęta zostały wywiezione do Niemiec, a zniszczenia spowodowały likwidację obiektu. Dopiero w 1952 roku powstał Komitet Odbudowy Zwierzyńca w Opolu, którego staraniem 22 lipca 1953 roku Ogród został ponownie otwarty zajmując powierzchnię 2,4 ha. Klatki i wybiegi budowano w czynie społecznym, a kolekcję krajowych zwierząt wzbogacano o rzadkie i egzotyczne gatunki. Ogromnym sukcesem okazał się pierwszy w Polsce przychówek niedźwiedzi himalajskich i walabii Benetta.

W 1980 roku powiększono powierzchnię ZOO do 19 ha, co stało się impulsem do dalszej rozbudowy, prowadzonej jednak w sposób prosty i tani gdyż przypadła na okres kryzysu.

W 1996 roku powstała nowa koncepcja modernizacji ZOO, w myśl której zwierzęta z danych kontynentów mają być eksponowane na jednym obszarze ogrodu, w tak zwanych krainach zoogeograficznych.

W 1997 roku Ogrodowi grozi ponowna likwidacja, kiedy to powódź stulecia, która nawiedza Opole, całkowicie niszczy jego teren i obiekty.

W 1998 roku ZOO odradza się po raz trzeci. Krok po kroku oddawane są kolejne obiekty, budowane wg nowej koncepcji. Przebudowywana jest również kolekcja zwierząt. Po raz pierwszy do Opola zostają sprowadzone, żyrafy, nosorożce, pandy rude, mrówkojady oraz różne gatunki małp i małpiatek. Specjalizacją ZOO staje się hodowla pazurkowców, lemurów i zwierząt kopytnych. W 2002 roku powstaje żyrafiarnia, w 2005 – wybieg goryli, a w 2007 – basen z jedynymi w Polsce uchatkami kalifornijskimi. W 2011 roku zostaje oddany pawilon płazów – najbardziej zagrożonej wyginięciem gromady kręgowców, oraz nowa żyrafiarnia, gdyż świetnie rozmnażającego się stada żyraf stary obiekt już nie jest w stanie pomieścić.

informacje zaczerpnięto ze strony: https://zoo.opole.pl/historia-zoo-w-opolu/

II dzień półkolonii - szczyt Borowa w Górach Wałbrzyskich

W drugim dniu półkolonii dzielnie wspinaliśmy się na szczyt Borowej. Po dojściu czekał nas przepiękny widok oraz wieża widokowa. Została wybudowana pod koniec 2017r. z funduszy Gminy Jedlina-Zdrój, Gminy Wałbrzych i Starostwa Powiatowego w Wałbrzychu. Interesujący jest jej opis techniczny: "Wieża widokowa to konstrukcja stalowa, skręcana, tworząca kształt hiperboloidy jednopowłokowej o przekroju szesnastokąta". Używając bardziej przystępnego słownictwa, prezentuje się bardzo dobrze i wyróżnia się swoją nieszablonową konstrukcją.

Borowa, Góra Czarna (niem. Schwarze-Berg, Schwarzeberg, Schwartzenberg) – najwyższy szczyt Gór Czarnych i całych Gór Wałbrzyskich w Sudetach Środkowych, o wysokości 853,3 m n.p.m. Uważany jest za odrębny masyw lub przypisywany do Rybnickiego Grzbietu. Jest najwyższym (granicznym) punktem w granicach administracyjnych Wałbrzycha, a także w granicach administracyjnych Jedliny-Zdroju (informacje zaczerpniete ze strony https://pl.wikipedia.org/wiki/Borowa_(g%C3%B3ra).

I dzień półkolonii


Krośnicka Kolej Wąskotorowa jest niewątpliwie największą atrakcją turystyczną Krośnic i okolic. Jest to jedna z niewielu czynnych kolei parkowych w Polsce.Kolejka kursuje na terenie Zespołu Pałacowo – Parkowego w Krośnicach, po niemal 3 km trasie, gdzie znajduje się 5 mniejszych stacyjek.

Muzeum BOMBKI w MILICZU mieści się w Kreatywnym Obiekcie Multifunkcyjnym, który powstał w miejscu dawnej fabryki bombek w Miliczu. W latach 1951 – 2008 roku była to jedna z największych w Polsce manufaktur szklanych ozdób choinkowych. Rocznie wydmuchiwano w niej około miliona bombek. Część z nich sprzedawano w kraju, ale aż 90% milickiej produkcji szło na eksport: m.in. do USA, Kanady, Anglii, Szwecji, Norwegii, Holandii, Niemiec, Australii i Nowej Zelandii.

Zachęcamy do obejrzenia fotorelacji z naszej wycieczki :)

To już po raz czwarty w Węgrach odbyły się 12 lipca obchody Dnia Walki i Męczeństwa Wsi Polskiej. 

Tego dnia, 78 lat temu, miała miejsce brutalna pacyfikacji Michniowa. Niemcy zamordowali ponad 200 osób oraz spalili doszczętnie świętokrzyską wieś.

Nawiązując do tych tragicznych wydarzeń z 1943 r., w hołdzie mieszkańcom polskich wsi za ich patriotyczną postawę w czasie II wojny światowej, Sejm 29 września 2017 r. ustanowił 12 lipca świętem państwowym. 12 października 2017 r. prezydent Andrzej Duda podpisał ustawę tworzącą nowe święto.

W okolicznościowych wystąpieniach m.in. Wicewojewody Dolnośląskiego, Dyrektora IPN we Wrocławiu oraz Wójta Gminy Żórawina Pana Jana Żukowskiego bardzo mocno podkreślana była patriotyczna postawa i poświecenie mieszkańców wsi w latach II wojny światowej, ale też i praca dla dobra Ojczyzny. Uroczystość uświetniła obecność jednostek i instytucji wojskowych Garnizonu Wrocławskiego, w tym kompanii honorowej i posterunku honorowego. Obecne były także poczty sztandarowe szkół: Szkoły Podstawowej im. Wincentego Witosa w Węgrach, Publicznej Szkoły Podstawowej im. Wincentego Witosa w Borku Strzelińskim, a także Szkoły Podstawowej im. Janusza Kusocińskiego w Polakowicach. Miłym akcentem był występ uczniów naszej szkoły, z krótkim programem patriotycznym. Dziękujemy bardzo: Emilce Bronowickiej, Martynie Bronowickiej, Aleksandrze Falkowskiej, Martynie Leks, Kamili Kuriata oraz Paniom: Magdalenie Lisowskiej i Joannie Golińskiej za przygotowanie uczniów do występu. Za udział w poczcie sztandarowym dziękujemy: Martynie Bronowickiej, Aleksandrze Falkowskiej, Igorowi Socha; a Pani Danucie Wróbel za opiekę nad pocztem. Miło nam, że mimo wakacji uczniowie zachcieli poświęcić swój czas na udział w obchodach święta. Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji z dzisiejszego dnia. Dziękujemy bardzo Pani Agnieszce Bronowickiej za pełnienie funkcji fotoreportera.

Zapraszam do obejrzenia fotorelacji z tego wydarzenia.